Tegenslag is de beste gelegenheid om te tonen dat men karakter heeft. - Seneca

Na de calvarieberg-tocht en het afstappen van ons eerste idee 'huis in atelier' namen we ruim de tijd om alle alternatieven in overweging te nemen. Deze alternatieven liepen nogal uiteen, van, 'de rest van ons dagen reizen met een mobilhome over een tiny hous, woonwagen, illegaal toch in het atelier bouwen, tot alles verkopen en verhuizen naar Wallonië of Frankrijk ( ja we zijn enkele malen op verkenning geweest). Als deze situatie zich twintig jaar eerder had voorgedaan waren we zeker het gat in. Als je de leeftijd van 60 overschreden hebt verschijnen er nog enkele bijkomende overpeinzingen op het toneel. Je hebt destijds gekozen voor kinderen die ondertussen ook kinderen hebben waar je als grootouder nog meer aan gehecht bent, er is het sociale netwerk die toch ook niet onbelangrijk is, het verenigingsleven wat ons nauw aan het hart ligt, de plaats waar we nu wonen waar we ieder boompje van ons bos eigenhandig hebben gezaaid en gepland,..

We besluiten om toch ook eens raad te vragen aan een architect om de mogelijkheden hier 'toeronzent' te bekijken als buitenstaander met een professioneel oog. We zijn Dries Bonamie dan ook zeer dankbaar om samen met ons op pad te gaan voor een brainstormingsronde. Dries doet navraag naar de wettelijkheid van een nieuwbouw (ik blijf bewust wat weg van de bevoegde diensten) en blijkt dat ons gezamenlijk idee een kans maakt.

Een huis bouwen, voor ons een totaal nieuwe en onverwachte fase in ons leven. Vera en ik gaan onmiddellijk aan de slag en na twee weken (langer hoeft dat niet te duren als je reeds 40 jaar samen leeft) hebben we onze ideeën op papier.

Twee kerngedachten staan bovenaan: Ons huis zal sober van stijl zijn en ons een permanent vakantiegevoel bezorgen. Het ecologische en duurzame gedachtegoed vanuit ons eerste project blijft sowieso behouden. Tijdens ons gesprek met Dries besluiten we samen en in volle vriendschap dat onze wegen hier scheiden. Op aanraden van Dries bel ik dezelfde avond nog naar Bert Maeyens en de volgende avond zit Bert bij ons aan tafel. Bert luistert naar ons verhaal en we besluiten om samen in zee te gaan. Ook voor Bert wordt het een uitdaging, eerst en vooral om onze tijdshorizon te volgen ( na meer dan drie jaar rompslomp willen we dat het vooruit gaat), maar ook en vooral de ecologische wijze van bouwen is nieuw voor Bert.

Hemprosysteem, de Canadese put, gemalen wijnfleskurk, leem, allemaal zaken waarbij Bert even de wenkbrauwen fronst maar de spirit is er en de neuzen staan in dezelfde richting dus we gaan er voor. Bert keert huiswaarts met al onze ideeën en schetsen om deze om te zetten in een eerste tekening.

Ik laat mijn hoofd tegen de leuning van de zetel vallen en denk aan de Quote:

'Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan' ( als de quote nu wel of niet van Astrid Lindgren via Pipi Langkous komt laat ik in het midden).

Vol spanning kijken we uit naar de eerste tekeningen.