Liefde is: ‘slechts gescheiden door een raam even zeer dicht bij elkaar aan het werk’.

We verlaten het geometrisch latwerk-werk en gaan over tot de beveiliging van de ventilatieruimte tussen geveldoek en toekomende gevelafwerking. Als je als muis, vleermuis, Aziatische hoornaard, pimpelmees of welk ander diertje dan ook een gezellige warme thuis zoekt zou deze spouw wel eens de meest uitgelezen plaats kunnen zijn om te vertoeven als kraaminrichting. Omdat allemaal te verhinderen (of tot een minimum te herleiden) moeten alle mogelijke ingang- en uitgangen zo worden afgesloten dat enkel nog de lucht erdoor kan. Enkele platen zinkgaas, een schaar (geen papierschaartje) en een plooibank, meer is er niet nodig om de gewenste profielen te prefabriceren zodat er (hopelijk) niemand door de mazen van het net kan sluipen. Het plaatsen is een bezigheid die toch wel wat tijd in beslag neemt wil je een perfect resultaat bereiken.

De regen is niet meer mijn beste vriend, maar toch is er een positieve kant aan. Als er nu geen lekken te bespeuren zijn mogen we vrijwel met zekerheid stellen dat het huis water-en-wind dicht is. Ik ben nogal fanatiek op dat gebied en elke dag doe ik nauwkeurig mijn ronde op zoek naar de fatale druppel. Alles potdicht behalve op één plaatsje zie ik nog wat vochtigheid waar het niet thuishoort, onderaan twee samengestelde ramen. Het blijkt een niet zo voor-de-hand liggend probleem dat we samen met Dirk (vertegenwoordiger van Riche) bespreken. Ik probeer via de wet van uitsluiting bij de bron te komen om zodoende de oorzaak aan te pakken en een definitieve oplossing te bieden. Voor alle duidelijkheid, het gaat hier over een paar druppels na enkele hevige stortbuien ( je zal er geen zwembad mee gevuld krijgen).

De paasvakantie gaat van start en aangezien wij nog nooit op skilatten hebben gestaan (wat onze leeftijd betreft nu ook niet meer verantwoord zou zijn om er nog aan te beginnen) moeten we dus ook niet de verre reis ondernemen om sneeuw te vinden. Dat maakt ruimte vrij om verder te werken aan ons toekomstig vakantiehuis, het is immers ons doel om van ons huis een huis te maken dat ons een permanent vakantiegevoel geeft. Vera kan me weer even vergezellen op de werf waar ze de taak op zich neemt om de ruimte rondom alle ramen en deuren toe te stoppen met vlaswol. Een werkje dat behoorlijk tijd in beslag neemt en nauwkeurig moet uitgevoerd worden. Ik weet wel dat velen nu denken dat het veel vlugger gaat met een spuitbus PUR-schuim in de hand maar dat past echt niet in onze filosofie van ecologisch en duurzaam bouwen en hoe meer we nu bezig zijn in ons project hoe meer we ervan overtuigd zijn dat dit de juiste weg is voor de toekomst.

Ondertussen start ik met de bekleding van de buitengevels in thermowood. Thermowood is een milieuvriendelijk alternatief voor tropisch hardhout omdat het hout afkomstig is van snelgroeiende bomen in duurzaam beheerde bossen in Noord-Europa. Eigenlijk wordt thermohout gemaakt van Europees naaldbomenhout (sparrenhout) zoals vuren en grenen.

Van nature is dat hout niet duurzaam en ongeschikt voor buitengebruik. Door het hout echter langdurig te verhitten in een speciale oven verandert de structuur en duurzaamheid ervan. De suikers en harsen in het hout veranderen van samenstelling waardoor houtetende insecten deze niet meer als voedselbron kunnen benutten. Tevens verandert de celstructuur en het vochtpercentage van het hout waardoor het dezelfde duurzame eigenschappen krijgt als hardhout. Het verhitten van het hout gebeurt enkel met hete stoom en er worden geen chemische middelen bij gebruikt, in tegenstelling tot bij geïmprgneerd hout. De ecologische voetafdruk van thermowood is dan ook vrij gering. Vanzelfsprekend is wel energie nodig om de ovens te kunnen verhitten.

Aangezien mijn werk zich nu verticaal afspeelt en ik, zoals steeds, begin op de moeilijkst toegankelijke gevel van het huis vorderen de werken eerder langzaam, de voortdurende regen en wind zijn ook niet echt bevorderlijk voor de goede vooruitgang.

Donderdagmorgen krijg ik een telefoontje om te vragen of ik iets kan aanvangen met twee paletten nieuwe ytongblokken, hij is een opruiming aan het doen en alles gaat anders in de container.

En dan slaat opeens het noodlot toe.

Tijdens het uitladen van de stenen krijgt mijn vaste medewerker plots een hartstilstand. Hoe zeer ik hem ook probeer te reanimeren luk ik er niet in hem opnieuw leven in te blazen. Ik bel onmiddellijk de specialist ter zake op en korte tijd erna vliegt hij de werf op. Alle parameters worden nauwkeurig onderzocht tot in het kleinste detail maar mijn medewerker geeft geen kik meer. We geven de hoop niet op want er is nog steeds teken van leven al is het zeer miniem. Er wordt verdere hulp ingeroepen van collega specialisten. 's Anderdaags zit ik, zoals elke week op vrijdag, in de repetitie van onze harmonie, uitzonderlijk met de gsm naast mij. Plots krijg ik een oproep van Vera met het nieuws dat ik niet wil horen, mijn vaste medewerker is niet meer te redden. Foutcode 40 geeft een fout in het besturingssysteem aan. Mijn trouwe heftruck is naar de kl*ten, hoe moet het nu verder? De rest van de repetitie is mijn aandacht niet echt meer bij de voorbereiding van ons komend concert. Er stond op het repetitieschema nog een stuk op waarin ik een solo speel, gelukkig voor mij was er tijd te kort om dat stuk nog te repeteren want ik zou er niet veel van terecht hebben gebracht.

Zaterdagmorgen: Ward (mijn heftruckspecialist) rijdt een vervang heftruck voor zodat ik voorlopig weer verder kan. Ik moet natuurlijk nog wel serieus wat aanpassingen doen vooraleer ik mijn nieuwe machine vanop afstand kan bedienen. Tegen zaterdagavond is de inlooptijd voorbij en zijn we er klaar voor om maandag opnieuw ten volle van start te gaan.

Zomaar een machine afdanken en wegwerpen ( het gaat hier ook nog over een deftig kapitaal) past absoluut niet in ons gedachtengoed. Ik ben dus op zoek naar een oplossing. Iemand die een printplaat (sturingssystemen) kan en wil herstellen. Nog tijdens de repetitie kreeg ik reeds een aanbod van mijn basklarimakker dat zijn vader electronicus is en hij zal vragen of hij mij zou kunnen helpen. Onze harmonie is duidelijk meer dan enkel muziek spelen.

Volgende week meer details over onze eerste opendeur op 26, 27 en 28 april.