Het mooiste van alles dat wijsheid ons biedt om het leven prachtig te maken, is zonder twijfel vriendschap. - Epicurus

Nadat boven alle tussenwanden zijn geplaatst, gaan we over tot het plaatsen van de nodige kabels voor de elektriciteit. Met de raad van Herman begin ik op plan mijn circuits uit te tekenen zodat we werken volgens de opgelegde regels, zoals daar zijn bv max. 8 stopcontacten op 1 circuit. De kabels lopen langs de muren en worden ingewerkt in de tussenwanden of in de vloer uitgefreesd op een ordentelijke manier. Dat wil zeggen dat de kabels niet kriskras door de ruimte liggen en in de tussenwanden niet op willekeurige hoogte hangen te bengelen. Zo voorkom ik dat er later bv. een vijs onder stroom komt bij het omhoog hangen van een kadertje. Elke tussenstop van de kabel krijgt een kenteken zodat de elektricien van dienst zelf niet in kortsluiting komt te staan. Het is maar wat kabeltjes leggen, maar het neemt toch behoorlijk wat tijd in beslag.

Na elk hoofdstuk is het, zoals een eigen opgelegde wet, opruimen geblazen. Telkens geniet ik ervan om de gedane werken in een opgeruimde toestand te bekijken.

Mijn volgende opdracht bestaat uit het plaatsen van de steunbalk onder de lange ligger van de houten roostering tussen gelijkvloers en 1° verdiep. Van de overschot van deze zware liggers kan ik net twee balken verzagen op maat voor de steunbalken. Om de belasting op de grond wat te verdelen gebruik ik een dikke inox plaat ( recuperatie uit mijn atelier) dat ik eerst vlak maak met de hydraulische pers (inox plaat met een dikte van 3 cm moet je niet proberen vlak slaan met een hamer). Nadat de twee balken (in T-vorm) zijn geplaatst boor ik op regelmatige afstand een gat waar een draadstang in komt Zo worden de twee balken tegen elkaar gespannen, wat de sterkte enorm vergroot. Nu kunnen alle stutpalen met een gerust hart weggenomen worden. 

Ook hier is het moment aangebroken om het boeltje eens flink te kuisen en opnieuw wat huiselijke sfeer in te brengen. Het geïmproviseerde salon wordt immers reeds zeer regelmatig gebruikt, zowel door ons maar eveneens door de bezoekers. Nog steeds komen veel mensen met hun opgespaarde kurken langs en niet zelden (bijna altijd) hangt daar een praatje aan vast. Het is dan leuk om de bezoekers in ons toekomstig salon te kunnen ontvangen, waar de sfeer van het huis daadwerkelijk te voelen is. Eén van deze bezoekers (zij hadden geen kurk mee maar kwamen als toekomstige kalkhennepbouwers) hadden er wel heel veel voor over om 'toeronzent' te bezoeken, namelijk 800 km. Gelukkig konden ze het combineren met een paar plaatsen in België waar ze beroepsmatig ook moesten zijn.

Zoals reeds eerder gezegd zullen we zelf instaan voor ons eigen drinkwater. Daarvoor zullen we werken met een waterzuivering op basis van planten, geen chemische poedertjes en UV-lampen die niet tijdig vervangen worden. De waterzuivering begint pas goed haar werk te doen na enkele maanden, dus moeten we wat anticiperen, ook het feit dat het nu ( eindelijk) een droge periode is, is een goede reden om eraan te beginnen. Om een goede werking te hebben moet er ongeveer 20 m² ruimte voorzien worden als grondoppervlakte. De plaats waar de ruimte zal worden ingericht ligt vast,maar er is wel nog wat werk te doen vooraleer het zover is. Het is zowat de meest rommelige plaats op onze huidige werf, van mooie wilde bloemen over steenpuin tot een oude betonnen vloer van de hondenren met daartussen twee groten regenputten en een veel te hoge haag die meer boom dan struik is. Tijd dus om na maanden van rust nog even de kraan aan het werk te zetten. Het kraantje is niet meer van de jongste maar verdomme ze is nog zeer kranig. Toch had ze een kleine ingreep nodig toen de ene rups een andere kant uit wou dan voorzien was. Sedert de start van onze bouwwerken zal ik voor het eerst steenpuin laten wegbrengen en niet zelf gebruiken, momenteel hebben we er geen meer nodig en er moet in de toekomst toch nog heel wat worden afgebroken, dus de voorraad is nog verzekerd. Mathias brengt zijn container en met de verrijker van Dirk is de container een paar uur later mooi gevuld Het is een luxe om zoveel vrienden te mogen hebben die onmiddellijk klaar staan om te helpen met wat in hun mogelijkheden ligt, grote dank daarvoor.

Om de week af te sluiten duik ik de lochting in voor mij wekelijkse lochtingmeditatie. Het bed waar de ajuin is grootgebracht - die ondertussen mooi ophangt in het voorportaal van ons ovekot - maak ik klaar voor de winter. Is dat niet wat vroeg denken er nu waarschijnlijk veel? Nee, zeker niet. Ik wacht niet tot alle onkruid zich op deze plaats heeft gevestigd en er geen andere optie meer is dan alles omspitten. Deze grond heeft voor dit seizoen zijn/ haar taak meer dan behoorlijk vervuld en mag nu rusten. Eerst wordt het bed volledig ontdaan van alles wat er op ligt, evenals de reeds eerste onkruidjes die hun weg reeds hebben gevonden. Doordat we nooit op het bed stappen en het steeds met mulch bedekt is, is de grond nog altijd volledig los. Eerst komt er een heel klein beetje materiaal uit de composthoop op, daarna wat organisch materiaal van de groenten en wat strooisel uit de geitenstal. Daar komt een laag gemengd stro bovenop. In de herfst komt er nog een laag bladeren en wat houtsnippers bovenop. Na de winter zal de onderliggende aarde van deze cocktail fantastische voedingsstoffen hebben gemaakt om onze volgende groenten opnieuw te laten schitteren.

Rond 11 uur bel ik nog even of mijn vriend zou gediend zijn met een kort ziekenbezoekje. Het bezoekje is inderdaad kort (omdat het niet meer kan), maar doet ons deugd. Op de terugweg naar huis denk ik aan nog een andere vriend die deze week bij me kwam om zijn slecht-nieuws boodschap te vertellen. Toch zijn het niet constant triestige gesprekken, oude herinneringen en hedendaagse gebeurtenissen passeren de revue en wees maar gerust dat er daar ook heel wat moois over te vertellen valt.

Voor de komende week staan er opnieuw heel wat uitdagingen op de planning 'Toeronzent'