De Mei

Het eerste grote hoofdstuk – de ruwbouw - is ondertussen afgesloten, dus op naar het volgende. Ik had mezelf beloofd om na het eerste hoofdstuk een weekje verlof te nemen. Nadat de overkapping gedemonteerd was bekeek ik de bouwwerf even van naderbij en dacht bij mezelf dat een week verlof wat uitstel zou krijgen.

De laatste weken waren nogal hevig geweest en de bouwplaats zag eruit als een mesthoop. De grote schoonmaak kon beginnen en dat was nogal wat. In de loop van de voorbije weken had ik nogal wat materiaal aangevoerd dat ik nu allemaal terug naar hun thuis moest worden gebracht. Hier past een grote dank u wel aan de mensen van wie ik alle nodige materiaal mocht ontlenen. Na vier volle dagen opruimen, terugbrengen van materiaal, herstellingen, bezoek aan recyclagepark, sorteren, vegen, …ziet het er opnieuw aanvaardbaar uit voor een werf in opbouw.

Tussendoor nog wat binnengekomen kurken vermalen, er is tijdens de jaarwisseling een behoorlijk flesje gekraakt zo te zien. Voor alle duidelijkheid (we krijgen vaak deze vraag) kurken zijn nog steeds meer dan welkom. In totaal zullen we er ongeveer 15 m³ nodig hebben, nu staat de teller op +/- 2m³. We sparen zeker nog tot in het najaar.

Er staat nog één belangrijk iets op mijn to do lijstje, met name de mei steken. Een oude traditie dat tegenwoordig nog maar zelden is te zien. Tradities zijn er om in ere te houden dus dragen we daar graag ons steentje aan bij.

Het plaatsen van de meiboom op het hoogste punt van het huis is een middeleeuwse traditie die voorspoed symboliseert. Deze traditie vindt zijn oorsprong in het feit dat men hoopt dat het huis zo stabiel, groot en duurzaam mag worden als een boom. Het is ook het moment dat de bouwheer de aannemer en vooral de bouwvakkers dankt voor het geleverde werk in de vorm van een traktaat met een pintje. Met die laatste zin in gedachten zou het hier geen groot feest worden, De bouwheer, de aannemer en de bouwvakkers zijn in ons geval Vera en ikzelf. Wij hebben de formule wat aangepast door de mensen die op één of andere manier betrokken waren op ons parcours tot nu toe uit te nodigen om samen te toosten. Om in de juiste sfeer te blijven van ons project drinken we een bier op basis van .... Hennep natuurlijk. Met dank aan de milde schenker: Isohemp

Bij het opmaken van het lijstje dringt het echt door hoeveel fantastische mensen wij zijn omringd. Zij hebben allemaal hun steentje bijgedragen tot het verwezenlijken van ons gebouw tot dusver: Vrijwillig helpende handen, materiaal en gereedschap, technische raad, mentale steun, en nog zoveel meer. De mensen waarmee we gisteren een toost uitbrachten zijn van onschatbare waarde. Een paar jaar terug kreeg ik een boek met als titel 'De Meeste Mensen Deugen', ik kan dat hier ten volle beamen.

Van harte dank en in de hoop niemand te vergeten: Pieter, Prestje, Filip, Birger, Lotte, Jim, Robert, Ludo, Mathias, Stijn, Lennert ,Steve, Tobe, Koen, Nico, Aaron, Peter, Luc, Monique, Daniel, Els 1, Jan, Els 2, Bert, Herman, Ko, Lies, Nore, Laure, Brecht, Ruth, César, Vera.

Deze keer zeer weinig foto's, gewoon niet aan gedacht!!!

Met een ongelooflijk goed gevoel hebben we de dag afgesloten, ik kreeg tonnen energie om aan de ingeslagen weg 'toeronzent' verder te bouwen.